A part of the good bye phase in lb. The days, nights and failings (?).
~~~~~~~~~~~~~~
"Ilang awit pa ba ang aawitin, o giliw ko!~"
Yan ang unang tining na nagpagising sa isipan ni Pablo, habang siya ay kumakain ng kanyang sopas mula sa kantina sa baba ng kanilang dormitoryo. Nag-iisip, nangungulila sa taong di man lang niya nakita na nagbigay o nagsukli ng pagmamahal at atensyon na ibinibigay niya. Wala siyang magawa dun, dahil ang pagmamahal ay hindi ipinipilit sa taong ayaw.
"Oi! Bong! Ang sopas mo ay lumalamig na! Kainin mo na yan! Baka tumulo lang ang laway mo sa sopas at lalong lumamig yan!" bati ng kanyang kaibigang si Ando na kasama niya din humihigop ng sopas at natatawa sa itsura ni Pablo habang nakabukas ang bibig nito at nakatitig sa malayo, nag-iisp, nangungulila.
Napatingin na lamang si Pablo sa sopas na parang nagulat at dahan-dahang sumubo nito. Natuloy ang kanyang pag-iisip habang humihigop ng sopas. Naalala niya ang mga tawaanan nila, ang mga oras na sila ay magkasama at --
"Tatlong oras na akong nagpapacute sa iyo, di mo man lang napapansin ang bagong t-shirt ko~"
Napangiti na lamang siya dahil nangyari na nga yon sa kanya. Tatlong oras siyang naghihintay, paikot-ikot sa lugar na dapat sila ay magkikita upang mag-usap. Suot ang bagong t-shirt at mapormang damit niya na di man lamang napansin. Nung dumating ang kanyang hinihintay, wala itong sinabi kung hindi, tara na kape na tayo dun sa loob! Na may ngiti at di man lang nasabi na siya ay huli sa takdang oras. Natawa na lamang siya sa sarili at humigop ng sopas.
"PABLO, Titigan mo ako, alam kong gusto mo yang babaeng yan, pero marami pa dito sa Unibersidad ng ganyan, di mo kailangang magkulong sa dorm ng tatlong araw at magtrabaho ng proposal na hindi tapos mo naman gagawin. Wag kang magpalusot, para sa babae mo yan di ba? Tandaan mo ang thesis mo! "
"Gagawin ko ang lahat pati ang thesis mo~ wag mo lang ipagkait ang hinahanap ko~!"
Nakonsensya si Pablo. Napabayaan niya na rin ata ang kanyang thesis ng ilang araw kakahanap ng materyales para sa proposal ng babaeng minamahal niya. Nagbuntong hininga na lamang siya.
"Ando, yung proposal ay nirerequire na ng DO sa amin. Ginagawa ko lang yun bilang parte ng manuscript ko." Subok niyang palusot sa kaibigan at pilit niyang pagsisinungaling sa sarili na tama ang kanyang ginagawa. Ngunit, alam niyang mali ang kanyang ginagawa, lumunok na lamang siya ng kanyang lumalamig na sopas at tumahimik.
"Pare, matanda ka na, alam mo ginagawa mo. Bahala ka na. Kung yan ang nagpapasaya sa iyo sige, susuportahan kita pero sinasabi ko sa iyo, WAG." At tumayo at naglakad na si Ando patungo sa labasan ng kantina. Nagbayad at umiling-iling na lamang siya.
At nagmuni-muni ulit si Pablo kung ano nga naman ang tama sa kanyang pinag-gagawa. Unting panahon pa lamang sila nagkakilala at alam naman niyang uunti ang kanyang pagsa sa isang babaeng tulad niya. Pero, alam rin niya sa sarili niya, na gusto niya ang babaeng yon kahit di niya alam kung ano ang naghihintay sa kanya. Inubos na lamang niya ang kanyang lumamig na sopas at umalis.
"Ilang ahit pa ba ang aahitin ko, o giliw ko~!
Narinig na naman niya ang kanta mula sa kabilang kwarto. Napaisip siya, nagsisimula na naman siyang mag-ayos ng kanyang sarili, nag-aahit na siya ulit, nagsusuklay at nagtotoothbrush. Simula noong hiniwalayan siya ng kanyang nakaraang nobya, binaba niya ang prayoridad ng kanyang itsura at nagsikap na lamang siyang mag-aral at kumain. Nagbabago na siya, napangiti na lamang siya at nagbihis. Bago umalis sa kanyang kwarto papuntang klase, kinuha niya ang ginawa niyang proposal para sa babaeng minamahal niya, umaasa, na mapapansin na rin siya nito, na may pag asa sa kanyang tinatahak.
Dumating siya ng maaga sa tapat ng H01, kung saan magkaklase ang babaeng minamahal niya ng ENG 10. Naghihintay naiinip. Napaisip mangyayari ba na mamahalin siya nito?
"Paalam hon" Yan ang una niya narinig mula sa babaeng nakatalikod sa kanya na may kausap-usap na lalaking may dalang sasakyan. Unti unting nagusot ang kanyang papel na hawak noon, di malaman ang kanyang gagawin. Napa-upo na lamang siya sa upuan ng kabilang kwarto, ang H02 at nakinig.
"Sandali, nagawa mo na ba yung proposal mo?" Batid ng babaeng di niya kilala.
"Yun? May gumawa na nun para sa akin eh. Hihihi".
"Hahaha. Bahala ka, sino na naman yung niloko mong lalaki? Hahaha kawawa naman yun. Bobo."
"Pabayaan mo yun. Tanga siya eh, ASA naman siya sa akin, di kami talo at pangit yun"
Di na niya natiis ang mga nakakasirang mga salita na kanyang naririnig, tuluyan na niyang ginusot, pinunit ang ginawa niya. Napaluha na lamang siya dahil napansin niyang maganda pala ang pagkakagawa ng proposal na ginawa niya para sa iba. Naghintay na lamang siya sa silid na iyon, naki seat in sa klase ng ENG 1 na matagal na niyang nakuha at umalis agad pagkatapos nito.
"Nais kong magpakasabog, dahil olats ako~!
Kahit ano hihiihitin, kahit tambutso~!"
Humihigop ng sopas si Pablo, nag-iisa sa tapat ng kantina ng kanilang dormitoryo, nakatulala sa salamin na parang may pinagmamasdan sa malayo.
"Pablo! Di ka ba napapaso? Umaaso-aso pa yang sopas mo!"
"HUh?! Mainit ba? Di ko malasahan eh"
"Lahat ay aking gagawin upang hindi ko na isipin na nag-iisa na ako-oh~!"
~~~~~~~~~~~~~~
"Ilang awit pa ba ang aawitin, o giliw ko!~"
Yan ang unang tining na nagpagising sa isipan ni Pablo, habang siya ay kumakain ng kanyang sopas mula sa kantina sa baba ng kanilang dormitoryo. Nag-iisip, nangungulila sa taong di man lang niya nakita na nagbigay o nagsukli ng pagmamahal at atensyon na ibinibigay niya. Wala siyang magawa dun, dahil ang pagmamahal ay hindi ipinipilit sa taong ayaw.
"Oi! Bong! Ang sopas mo ay lumalamig na! Kainin mo na yan! Baka tumulo lang ang laway mo sa sopas at lalong lumamig yan!" bati ng kanyang kaibigang si Ando na kasama niya din humihigop ng sopas at natatawa sa itsura ni Pablo habang nakabukas ang bibig nito at nakatitig sa malayo, nag-iisp, nangungulila.
Napatingin na lamang si Pablo sa sopas na parang nagulat at dahan-dahang sumubo nito. Natuloy ang kanyang pag-iisip habang humihigop ng sopas. Naalala niya ang mga tawaanan nila, ang mga oras na sila ay magkasama at --
"Tatlong oras na akong nagpapacute sa iyo, di mo man lang napapansin ang bagong t-shirt ko~"
Napangiti na lamang siya dahil nangyari na nga yon sa kanya. Tatlong oras siyang naghihintay, paikot-ikot sa lugar na dapat sila ay magkikita upang mag-usap. Suot ang bagong t-shirt at mapormang damit niya na di man lamang napansin. Nung dumating ang kanyang hinihintay, wala itong sinabi kung hindi, tara na kape na tayo dun sa loob! Na may ngiti at di man lang nasabi na siya ay huli sa takdang oras. Natawa na lamang siya sa sarili at humigop ng sopas.
"PABLO, Titigan mo ako, alam kong gusto mo yang babaeng yan, pero marami pa dito sa Unibersidad ng ganyan, di mo kailangang magkulong sa dorm ng tatlong araw at magtrabaho ng proposal na hindi tapos mo naman gagawin. Wag kang magpalusot, para sa babae mo yan di ba? Tandaan mo ang thesis mo! "
"Gagawin ko ang lahat pati ang thesis mo~ wag mo lang ipagkait ang hinahanap ko~!"
Nakonsensya si Pablo. Napabayaan niya na rin ata ang kanyang thesis ng ilang araw kakahanap ng materyales para sa proposal ng babaeng minamahal niya. Nagbuntong hininga na lamang siya.
"Ando, yung proposal ay nirerequire na ng DO sa amin. Ginagawa ko lang yun bilang parte ng manuscript ko." Subok niyang palusot sa kaibigan at pilit niyang pagsisinungaling sa sarili na tama ang kanyang ginagawa. Ngunit, alam niyang mali ang kanyang ginagawa, lumunok na lamang siya ng kanyang lumalamig na sopas at tumahimik.
"Pare, matanda ka na, alam mo ginagawa mo. Bahala ka na. Kung yan ang nagpapasaya sa iyo sige, susuportahan kita pero sinasabi ko sa iyo, WAG." At tumayo at naglakad na si Ando patungo sa labasan ng kantina. Nagbayad at umiling-iling na lamang siya.
At nagmuni-muni ulit si Pablo kung ano nga naman ang tama sa kanyang pinag-gagawa. Unting panahon pa lamang sila nagkakilala at alam naman niyang uunti ang kanyang pagsa sa isang babaeng tulad niya. Pero, alam rin niya sa sarili niya, na gusto niya ang babaeng yon kahit di niya alam kung ano ang naghihintay sa kanya. Inubos na lamang niya ang kanyang lumamig na sopas at umalis.
"Ilang ahit pa ba ang aahitin ko, o giliw ko~!
Narinig na naman niya ang kanta mula sa kabilang kwarto. Napaisip siya, nagsisimula na naman siyang mag-ayos ng kanyang sarili, nag-aahit na siya ulit, nagsusuklay at nagtotoothbrush. Simula noong hiniwalayan siya ng kanyang nakaraang nobya, binaba niya ang prayoridad ng kanyang itsura at nagsikap na lamang siyang mag-aral at kumain. Nagbabago na siya, napangiti na lamang siya at nagbihis. Bago umalis sa kanyang kwarto papuntang klase, kinuha niya ang ginawa niyang proposal para sa babaeng minamahal niya, umaasa, na mapapansin na rin siya nito, na may pag asa sa kanyang tinatahak.
Dumating siya ng maaga sa tapat ng H01, kung saan magkaklase ang babaeng minamahal niya ng ENG 10. Naghihintay naiinip. Napaisip mangyayari ba na mamahalin siya nito?
"Paalam hon" Yan ang una niya narinig mula sa babaeng nakatalikod sa kanya na may kausap-usap na lalaking may dalang sasakyan. Unti unting nagusot ang kanyang papel na hawak noon, di malaman ang kanyang gagawin. Napa-upo na lamang siya sa upuan ng kabilang kwarto, ang H02 at nakinig.
"Sandali, nagawa mo na ba yung proposal mo?" Batid ng babaeng di niya kilala.
"Yun? May gumawa na nun para sa akin eh. Hihihi".
"Hahaha. Bahala ka, sino na naman yung niloko mong lalaki? Hahaha kawawa naman yun. Bobo."
"Pabayaan mo yun. Tanga siya eh, ASA naman siya sa akin, di kami talo at pangit yun"
Di na niya natiis ang mga nakakasirang mga salita na kanyang naririnig, tuluyan na niyang ginusot, pinunit ang ginawa niya. Napaluha na lamang siya dahil napansin niyang maganda pala ang pagkakagawa ng proposal na ginawa niya para sa iba. Naghintay na lamang siya sa silid na iyon, naki seat in sa klase ng ENG 1 na matagal na niyang nakuha at umalis agad pagkatapos nito.
Kahit ano hihiihitin, kahit tambutso~!"
Humihigop ng sopas si Pablo, nag-iisa sa tapat ng kantina ng kanilang dormitoryo, nakatulala sa salamin na parang may pinagmamasdan sa malayo.
"Pablo! Di ka ba napapaso? Umaaso-aso pa yang sopas mo!"
"HUh?! Mainit ba? Di ko malasahan eh"
"Lahat ay aking gagawin upang hindi ko na isipin na nag-iisa na ako-oh~!"
No comments:
Post a Comment